Jestem normalnym człowiekiem

Moja pasja to zdecydowanie podróże, czy to małe, czy to duże oraz fotografia. Uwielbiam  stare miasta oraz ich tajemniczość. Kiedy dołączyć do tego fotografie, to już w ogóle jest pięknie. Zapewne Nasz kraj skrywa w sobie dużo miejsc jeszcze nieodkrytych. Kto wie, może co kiedyś odkryje i zapisze się w historii ;-) . Ponadto mam jeszcze jeden cel, do którego dążę – DZIENNIKARSTWO. Jeśli lubisz pisać, jesteś osobą komunikatywną, to dziennikarstwo jest właśnie dla Ciebie. Nie czekajcie ani minuty dłużej, brnijcie w to i rozwijajcie dalej swój dziennikarski warsztat. A w przyszłości na pewno on zakwitnie, wydając soczyste i obfite plony.

Kilka dni przechadzając się po sklepach. Natchnąłem się na coś, co przyznam się widziałem po raz pierwszy. Mianowicie. W jednej ze sklepów pewnej marki odzieżowej stał pojemnik z napisem „ NIECH MODA ŻYJE DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE” . Jak się później okazało można przynosić do sklepów odzież, którą się już nie nosi. Tym samym przekazując ją biednym i potrzebującym. Co prawda na ulicach wielu polskich miast znajdują się pojemniki na tzw. odzież używaną. Jednak uważam, że tego rodzaju „pomysły” w sklepach, to dobry pomysł :)

Ostatnie problemy zdrowotne wykluczyły mnie na pewien czas z aktywnej rehabilitacji. Czas jednak wrócić do formy ! :) . Niebywałe jest uczucie, móc znów stanąć przy meblach i postawić znów samodzielne kroki, po tak długiej przerwie. Kropli potu na czole lub zakwasów tego mi brakowało :). Gdyż wiem, że każda taka kropla przybliża mnie do samodzielności :).

Dziś w moim cyklu „ Bli żej Gwiazd”, goszczę polskiego żeglarza, windsurfera w klasie RS:X Pawła Tarnowskiego. Zdobywcę dw ó ch medali Mistrzostw Europy i medali Puchar ó w Świata. W latach 2008-2012 reprezentanta polski w Kadrze Narodowej J unior ó w . Od 2013 roku w reprezentacji senior ó w. W rozmowie pt. „Jestem osobą, kt ó ra lubi wymagać od siebie”. Jakub: Jak wspominasz swoje początki, jako sportowca? Paweł Tarnowski: Moje pierwsze spotkanie z deską, było ponad 12 lat temu. Najważniejszy był dla mnie moment, kiedy udało mi stanąć na desce i odpłynąć od brzegu, trzymając żagiel w rękach. Za każdym razem gdy idę na trening, wracam pamięcią do tamtych chwil. Rodzice zaprowadzili mnie do Sopockiego Klubu Żeglarskiego, gdzie od razu spodobało mi się pływanie na desce. Nie miałem większych problemów, wszystko fajnie się ułożyło i udało mi się wejść na poziom zaawansowania technicznego na tyle że byłem w stanie trzymać żagiel w rękach i nie wpadać za dużo do wody. Sprawiało mi to d

Są w życiu człowieka sytuacje, kiedy coś się dzieje i wpadamy w panikę. Chaotyczne bieganie i nerwy nic nie pomogą, wręcz przeciwnie zaszkodzą. Najlepiej wtedy zachować „zimną krew”. Oczywiście jednak zdaje sobie sprawę, że to nie takie proste. Niejednokrotnie stawałem w sytuacji, gdzie „umiejętność” ta była bardzo przydatna ;-) . WAM TEŻ NA PEWNO ONA SIĘ PRZYDA ! ;-)

Duża część Naszego społeczeństwa nie wie, jak zachować się w obecności osoby niepełnosprawnej. Jak się zachować? Co powiedzieć? A czego lepiej nie mówić? Ludzie nadal zadają sobie to pytanie. Myślę, iż wynika to z faktu, że osoby te nie miały skąd zaczerpnąć tej „nauki”. Kiedyś temat różnorakiej niepełnosprawności był tematem tabu, o nim się nie mówiło. Osobiście należę do osób, które mówią prosto i otwarcie o tym, co mam (nawet na pierwszym spotkaniu). Widzę, że przynosi to zadowalający efekt. Można powiedzieć, że z tych ludzi spada pewnego rodzaju „obawa”. Gdy podejmuje jakiekolwiek rozmowy z ludźmi o niepełnosprawności, nie szukam w żadnym wypadku współczucia. Wręcz przeciwnie chce pokazać, że niepełnosprawność to nie tylko wózek to przede wszystkim FAJNY CZŁOWIEK ! ;-)

Od kliku dni w kalendarzu jesień, a za oknem liście nabierają różnokolorowych barw. Nie pozostaje zatem nic innego jak tylko posprzątać ;-) . Bycie wózkowiczem nie przeszkadza w pracach ogrodowych. Oczywiście są czynność, których nie damy rady wykonać. Jednak są i takie, w których świetnie sobie poradzimy ;-) . W moim przypadku jest grabie liści, przycinanie krzewów lub zbieranie nasion. Nie ukrywam, ale bardzo lubię tego tupu pracę ;-) . Dzięki temu ogród staje się piękniejszy, a ja z roku na rok zdobywam wiedzę „ogrodnika” :-D . WAM TEŻ TO POLECAM ! ;-)